Thai bible

กองทัพตั๊กแตน

1 จงเป่าแตรในศิโยน

ให้สัญญาณเตือนบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรา

ประชาชนทั้งปวงจงสั่นสะท้าน

เพราะวันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้ากำลังมาถึงแล้ว

วันนั้นใกล้เข้ามาทุกที

2 เป็นวันแห่งความมืดมิดและหม่นหมอง

เป็นวันเมฆครึ้มและดำทะมึน

เหมือนแสงอรุณสาดฉายทั่วภูเขา

กองทัพยิ่งใหญ่เกรียงไกรยกมา

อย่างที่ไม่เคยมีในอดีต

และจะไม่มีอีกเลยในอนาคต

3 เบื้องหน้ามันมีไฟเผาผลาญ

เบื้องหลังมีเปลวไฟแผดกล้า

ตรงหน้ามันมีดินแดนงดงามเหมือนสวนเอเดน

คล้อยหลังมันเหลือแต่แดนร้าง

ไม่มีสิ่งใดพ้นเงื้อมมือมันไปได้

4 มันมีลักษณะคล้ายม้า

ขับควบมาเหมือนขบวนม้าศึก

5 มันโลดแล่นอยู่บนยอดเขา

เสียงดังเหมือนรถม้าศึก

ดั่งเสียงไฟแตกปะทุซึ่งเผาตอไม้

และเหมือนทัพใหญ่ยกขึ้นมารบ

6 ประชาชาติต่างๆ เห็นมันแล้วก็กระสับกระส่าย

ทุกคนใบหน้าซีดเผือด

7 มันบุกเข้ามาเหมือนนักรบ

ปีนกำแพงเหมือนทหาร

มันเดินขบวนเข้ามาเป็นแนว

ไม่มีแตกแถวเลย

8 มันไม่เบียดเสียดกัน

แต่ละตัวเดินตรงไปข้างหน้า

ตะลุยฝ่าเครื่องกีดขวาง

โดยไม่แตกแถว

9 มันรีบรุดเข้าเมือง

มันวิ่งไปตามกำแพง

ปีนเข้าไปในบ้าน

เข้าไปทางหน้าต่างเหมือนขโมย

10 โลกสั่นคลอนต่อหน้าพวกมัน

ฟ้าสวรรค์สั่นสะท้าน

ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์มืดไป

ดวงดาวอับแสง

11 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเปล่งพระสุรเสียงกึกก้อง

ทรงนำกองทัพของพระองค์มา

กองกำลังของพระองค์สุดคณานับ

ผู้ที่เชื่อฟังพระบัญชาของพระองค์ก็มีอานุภาพมาก

วันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้ายิ่งใหญ่

และน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก

ใครเล่าจะทนอยู่ได้?

จงฉีกใจของเจ้า

12 องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า

“บัดนี้จงกลับมาหาเราอย่างสุดใจ

ด้วยการถืออดอาหาร ร้องไห้ และคร่ำครวญ”

13 จงฉีกใจ

ไม่ใช่ฉีกเสื้อผ้า

จงหันกลับมาหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า

เพราะพระองค์ทรงเปี่ยมด้วยพระคุณและความเอ็นดูสงสาร

ทรงกริ้วช้าและเปี่ยมด้วยความรัก

ทรงอดพระทัยไว้ไม่ลงโทษ

14 ใครจะรู้ได้ พระองค์อาจหวนกลับมาสงสาร

และทรงอำนวยพระพร

ทรงให้มีธัญบูชาและเครื่องดื่มบูชา

เพื่อถวายแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า

15 จงเป่าแตรในศิโยน

จงประกาศการถืออดอาหารอันบริสุทธิ์

และเรียกชุมนุมอันบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์

16 จงรวบรวมประชาชน

ชำระให้เป็นที่ประชุมอันบริสุทธิ์

จงประชุมผู้อาวุโส

รวบรวมเด็กๆ

แม้เด็กที่ยังกินนมแม่

ให้เจ้าบ่าวออกมาจากห้อง

และให้เจ้าสาวออกมาจากหอ

17 ให้ปุโรหิตผู้ปฏิบัติงานอยู่ต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า

ร่ำไห้อยู่ระหว่างมุขพระวิหารกับแท่นบูชา

ให้พวกเขาทูลว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอทรงสงวนประชากรของพระองค์

อย่าให้มรดกของพระองค์เป็นที่เย้ยหยัน

เป็นคำเปรียบเปรยในหมู่ประชาชาติ

อย่าให้ชนชาติทั้งหลายพูดกันว่า

‘ไหนล่ะพระเจ้าของพวกเขา?’ ”

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตอบ

18 แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงหวงแหนดินแดนของพระองค์

และจะทรงเวทนาสงสารประชากรของพระองค์

19 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงตอบพวกเขาว่า

“เราจะส่งเมล็ดข้าว เหล้าองุ่นใหม่ และน้ำมันมาให้

จนเจ้าทั้งหลายอิ่มหนำสำราญ

เราจะไม่ทำให้เจ้าตกเป็นเป้าของการเย้ยหยัน

ของประชาชาติต่างๆ อีกต่อไป

20 “เราจะขับไล่กองทัพแดนเหนือไปไกลจากเจ้า

ไสส่งเขาไปยังถิ่นที่แห้งแล้งกันดาร

ให้กองหน้าของมันลงทะเลด้านตะวันออกไป

ส่วนกองหลังลงทะเลเมดิเตอร์เรเนียน

และส่งกลิ่นเหม็นคลุ้ง

โชยขึ้นมา”

พระองค์ได้ทรงกระทำการยิ่งใหญ่มากอย่างแน่นอน!

21 แผ่นดินเอ๋ย อย่ากลัวเลย

จงยินดีปรีดา

องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงกระทำการยิ่งใหญ่มากอย่างแน่นอน!

22 สัตว์ป่าทั้งหลาย อย่ากลัวเลย

เพราะทุ่งโล่งซึ่งใช้เลี้ยงสัตว์จะกลับเขียวขจี

ต้นไม้จะผลิผล

มะเดื่อและเถาองุ่นจะออกผลงาม

23 ประชากรศิโยนเอ๋ย จงเปรมปรีดิ์

จงชื่นชมยินดีในพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน

เพราะพระองค์ได้ประทาน

สายฝนฤดูใบไม้ร่วงด้วยความชอบธรรมให้แก่ท่าน

พระองค์ทรงให้ฝนตกชุก

ทั้งฝนฤดูใบไม้ร่วงและฤดูใบไม้ผลิเหมือนแต่ก่อน

24 ลานนวดข้าวจะมีข้าวอยู่เต็ม

บ่อเก็บมีเหล้าองุ่นใหม่และน้ำมันมะกอกเต็มล้น

25 “เราจะชดเชยให้สำหรับช่วงปีที่ตั๊กแตนกัดกิน

ทั้งตั๊กแตนใหญ่ ตั๊กแตนอ่อน

ตั๊กแตนวัยเดิน และตั๊กแตนอื่นๆ

คือกองทัพใหญ่ที่เราส่งมายังเจ้า

26 เจ้าจะมีกินอย่างเหลือเฟือจนอิ่มหนำ

และเจ้าจะสรรเสริญพระนามพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า

ผู้ทรงกระทำการอัศจรรย์เพื่อเจ้า

ประชากรของเราจะไม่ต้องอัปยศอดสูอีกเลย

27 แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราอยู่ในอิสราเอล

เราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า

ไม่มีอื่นใดอีก

ประชากรของเราจะไม่ต้องอัปยศอดสูอีก

วันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้า

28 “และต่อมาภายหลัง

เราจะเทวิญญาณของเราลงเหนือประชากรทั้งปวง

บุตรชายบุตรสาวของเจ้าจะเผยพระวจนะ

คนชราของเจ้าจะฝันเห็น

คนหนุ่มของเจ้าจะเห็นนิมิต

29 เมื่อถึงเวลานั้นเราจะเทวิญญาณของเรา

ลงมาเหนือผู้รับใช้ของเราทั้งชายและหญิง

30 เราจะสำแดงการอัศจรรย์ในฟ้าสวรรค์

และที่แผ่นดินโลก

มีเลือด ไฟ และกลุ่มควัน

31 ดวงอาทิตย์จะถูกเปลี่ยนเป็นความมืด

และดวงจันทร์จะกลายเป็นเลือด

ก่อนวันอันยิ่งใหญ่และน่าสะพรึงกลัวขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะมาถึง

32 และทุกคนที่ร้องออกพระนามของพระยาห์เวห์

จะได้รับการช่วยให้รอด

เพราะบนภูเขาศิโยน

และในเยรูซาเล็มจะมีการช่วยกู้

ตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสไว้

ท่ามกลางผู้รอดชีวิตอยู่

ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเรียกไว้

—https://cdn-youversionapi.global.ssl.fastly.net/audio-bible-youversionapi/26/32k/JOL/2-f48acc326d210e84e9a425057b4b23bd.mp3?version_id=179—

ประชาชาติทั้งหลายถูกพิพากษา

1 “เมื่อถึงเวลานั้น

เมื่อเราฟื้นฟูความเจริญรุ่งเรืองของยูดาห์และเยรูซาเล็ม

2 เราจะรวบรวมประชาชาติทั้งปวง

พาเขาลงมายังหุบเขาเยโฮชาฟัท

ที่นั่นเราจะเริ่มพิพากษาพวกเขา

เรื่องประชากรอิสราเอลกรรมสิทธิ์ของเรา

เพราะพวกเขาทำให้ประชากรของเรากระจัดกระจายไปในหมู่ประชาชาติ

และแบ่งดินแดนของเรา

3 เขาจับสลากแบ่งประชากรของเรา

และเอาเด็กผู้ชายไปแลกหญิงโสเภณีมา

พวกเขาได้ขายเด็กผู้หญิงแลกกับเหล้าองุ่น

ที่พวกเขาจะได้ดื่ม

4 “นี่แน่ะไทระและไซดอนกับภูมิภาคทั้งปวงของฟีลิสเตียเอ๋ย เจ้าจะเอาเรื่องกับเราว่าอย่างไร? เจ้าจะตอบสนองสิ่งที่เราทำไปหรือ? หากเจ้าแก้แค้น เราก็จะให้กรรมที่เจ้าก่อไว้ตกอยู่แก่เจ้าเองอย่างฉับพลันทันที

5 เพราะเจ้ายึดเอาเงินและทองคำกับสมบัติล้ำค่าของเราไปไว้ที่วิหารต่างๆ ของเจ้า

6 เจ้าขายชนยูดาห์และชาวเยรูซาเล็มให้แก่ชาวกรีกเพื่อจะได้เนรเทศพวกเขาไปไกลจากบ้านเกิดเมืองนอน

7 “ดูเถิด เราจะกระตุ้นพวกเขาออกมาจากที่ต่างๆ ซึ่งเจ้าขายพวกเขาไป และเราจะให้กรรมที่เจ้าก่อไว้ตกอยู่แก่เจ้าเอง

8 เราจะขายบุตรชายบุตรสาวของเจ้าให้แก่ชาวยูดาห์ ซึ่งจะขายต่อให้ชาวเสบา ชนชาติซึ่งอยู่ไกลลิบ”องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น

9 จงประกาศในหมู่ประชาชาติดังนี้ว่า

เตรียมรบเถิด!

จงปลุกใจเหล่านักรบ!

ให้พลรบทั้งปวงเข้ามาใกล้และบุกทันที

10 จงเอาผาลไถนามาตีเป็นดาบ

และตีขอลิดให้เป็นทวน

ให้คนอ่อนแอพูดว่า

“ฉันเข้มแข็ง!”

11 ประชาชาติทั้งปวงจากรอบทิศเอ๋ย

มาเร็วเถิด มาชุมนุมกันที่นั่น

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า! ขอทรงส่งนักรบของพระองค์ลงมาเถิด!

12 “จงปลุกใจประชาชาติทั้งหลาย

ให้รุดหน้ามายังหุบเขาเยโฮชาฟัท

เพราะที่นั่นเราจะนั่งลงตัดสิน

ประชาชาติทั้งปวงรอบทิศ

13 จงแกว่งเคียว

เพราะข้าวสุกพร้อมให้เกี่ยวแล้ว

มาเถิด มาย่ำองุ่น

เพราะบ่อย่ำองุ่นเต็มแล้ว

และบ่อเก็บมีเหล้าองุ่นเต็มล้น

ความชั่วร้ายของพวกเขามากมายนัก!”

14 ผู้คนมากันมืดฟ้ามัวดิน

ในหุบเขาแห่งการพิพากษา!

เพราะวันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว

ในหุบเขาแห่งการพิพากษา

15 ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์จะมืดมิดไป

และดวงดาวจะอับแสง

16 องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเปล่งพระสุรเสียงกึกก้องจากศิโยน

ทรงเปล่งพระสุรเสียงจากเยรูซาเล็ม

แผ่นดินและผืนฟ้าจะสั่นสะท้าน

แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเป็นที่ลี้ภัยสำหรับประชากรของพระองค์

เป็นที่มั่นสำหรับประชากรอิสราเอล

พระพรสำหรับประชากรของพระเจ้า

17 “เมื่อนั้นเจ้าจะรู้ว่าเราผู้เป็นพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า

พำนักอยู่ในศิโยนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรา

เยรูซาเล็มจะบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์

คนต่างชาติจะไม่มาย่ำยีมันอีก

18 “ในวันนั้นจะมีน้ำองุ่นหยดจากภูเขา

และมีน้ำนมไหลมาจากเนินเขา

ลำห้วยทั้งปวงของยูดาห์จะมีน้ำนอง

ธารน้ำพุจะไหลออกมาจากพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้า

ให้ความชุ่มชื่นแก่หุบเขาต้นกระถินเทศ

19 แต่อียิปต์จะเริศร้าง

เอโดมกลายเป็นถิ่นกันดาร

เพราะความอำมหิตที่ทำไว้กับชาวยูดาห์

พวกเขาทำให้ผู้บริสุทธิ์ต้องหลั่งเลือดในดินแดนนั้น

20 ยูดาห์และเยรูซาเล็มจะมีผู้อยู่อาศัย

ตลอดไปทุกชั่วอายุ

21 ความผิดที่พวกเขาทำให้โลหิตตกซึ่งเราไม่ได้อภัยให้นั้น

เราจะให้อภัย”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประทับอยู่ในศิโยน!

—https://cdn-youversionapi.global.ssl.fastly.net/audio-bible-youversionapi/26/32k/JOL/3-50d08d3235792b0d25b7ae4e5d62d8b1.mp3?version_id=179—

1 พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งมีมาถึงโฮเชยาบุตรเบเออรีในรัชกาลอุสซียาห์ โยธาม อาหัส และเฮเซคียาห์แห่งยูดาห์ และในรัชกาลเยโรโบอัมบุตรกษัตริย์เยโฮอาชแห่งอิสราเอล

ภรรยากับลูกๆ ของโฮเชยา

2 เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าเริ่มตรัสผ่านโฮเชยานั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับเขาว่า “จงไปรับหญิงเจ้าชู้มาเป็นภรรยา และรับลูกๆ ที่เกิดจากความไม่ซื่อสัตย์ของนางมาด้วย เพราะว่าดินแดนนี้มีความผิดฐานล่วงประเวณีอย่างร้ายแรงที่สุดโดยการละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้า”

3 ฉะนั้นโฮเชยาจึงแต่งงานกับโกเมอร์ธิดาของดิบลาอิม นางก็ตั้งครรภ์และคลอดบุตรชายคนหนึ่งให้แก่เขา

4 แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโฮเชยาว่า “จงเรียกชื่อเด็กคนนี้ว่ายิสเรเอล เพราะในไม่ช้าเราจะลงโทษวงศ์วานของเยฮูเนื่องด้วยการประหารครั้งใหญ่ที่ยิสเรเอล และเราจะปิดฉากอาณาจักรอิสราเอลลง

5 ในวันนั้นเราจะหักธนูของอิสราเอลในหุบเขายิสเรเอล”

6 โกเมอร์ก็ตั้งครรภ์อีกและคลอดบุตรสาว แล้วพระองค์ตรัสกับโฮเชยาว่า “จงเรียกเด็กคนนี้ว่าโลรุหะมาห์เพราะเราจะไม่แสดงความรักต่อพงศ์พันธุ์อิสราเอลอีกต่อไป เราจะไม่อภัยให้พวกเขา

7 แต่เราจะแสดงความรักต่อพงศ์พันธุ์ยูดาห์และจะช่วยพวกเขา ไม่ใช่ด้วยธนู ดาบ สงคราม หรือด้วยม้าและพลม้า แต่โดยพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขา”

8 หลังจากที่ให้โลรุหะมาห์หย่านมแล้ว โกเมอร์ก็มีบุตรชายอีกคนหนึ่ง

9 แล้วพระองค์ตรัสว่า “จงเรียกเขาว่าโลอัมมีเพราะพวกเจ้าไม่ใช่ประชากรของเราและเราไม่ใช่พระเจ้าของเจ้า

10 “ถึงกระนั้นชนชาติอิสราเอลจะเป็นเหมือนเม็ดทรายที่ชายทะเลซึ่งตวงนับไม่ได้ ในที่ซึ่งพระเจ้าตรัสแก่เขาว่า ‘เจ้าไม่ใช่ประชากรของเรา’ พวกเขาจะได้ชื่อว่า ‘บุตรของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่’

11 ประชากรยูดาห์และอิสราเอลจะถูกรวมเข้าด้วยกันอีก และพวกเขาจะแต่งตั้งผู้นำคนหนึ่งและจะพากันออกมาจากแผ่นดินนั้น เพราะวันแห่งยิสเรเอลจะยิ่งใหญ่

—https://cdn-youversionapi.global.ssl.fastly.net/audio-bible-youversionapi/26/32k/HOS/1-50b7bc3e0ea56900cb3eb126211be641.mp3?version_id=179—

1 “จงเรียกน้องชายของเจ้าว่า ‘ประชากรของเรา’ และเรียกพี่สาวของเจ้าว่า ‘ผู้เป็นที่รักของเรา’

อิสราเอลถูกลงโทษและกลับสู่สภาพดี

2 “จงตำหนิมารดาของเจ้า จงตำหนินางเถิด

เพราะนางไม่ใช่ภรรยาของเรา

และเราไม่ใช่สามีของนาง

ให้นางทิ้งความยั่วยวนจากใบหน้าของนาง

และทิ้งความไม่ซื่อสัตย์จากอกของนางเถิด

3 มิฉะนั้นเราจะเปลื้องนางให้เปลือยเปล่า

ล่อนจ้อนเหมือนวันที่นางเกิดมา

เราจะทำให้นางเหมือนถิ่นกันดาร

ให้นางเป็นดินแดนแห้งผาก

และประหารนางด้วยความกระหาย

4 เราจะไม่แสดงความรักต่อลูกๆ ของนาง

เพราะเป็นลูกชู้

5 แม่ของเขาไม่ซื่อสัตย์

และให้กำเนิดพวกเขามาอย่างน่าอดสู

นางกล่าวว่า ‘ฉันจะตามบรรดาชู้รักไป

เขาให้อาหารและน้ำ

ให้ขนสัตว์ ผ้าลินิน น้ำมัน และเครื่องดื่มแก่ฉัน’

6 ฉะนั้นเราจะเอาพุ่มหนามกีดขวางหนทางของนาง

เราจะล้อมกรอบจนนางหมดทางไป

7 นางจะวิ่งไล่ตามชู้รัก แต่ไม่ทัน

นางจะเสาะหาพวกเขา แต่ไม่พบ

แล้วนางจะบอกว่า

‘ฉันจะกลับไปหาสามีคนแรกของฉัน

เพราะเมื่อก่อนฉันมีชีวิตที่ดีกว่านี้มากนัก’

8 นางไม่รับรู้ว่าเรานี่แหละ

คือผู้ที่ให้เมล็ดข้าว เหล้าองุ่นใหม่ และน้ำมันแก่นาง

คือผู้ที่ให้เงินและทอง

ซึ่งพวกเขาใช้บูชาพระบาอัล

9 “ดังนั้นเราจะริบเมล็ดข้าวของเราเมื่อมันสุก

และริบเหล้าองุ่นใหม่เมื่อได้ที่แล้ว

เราจะเอาผ้าขนสัตว์และผ้าลินินของเราคืน

ซึ่งเราตั้งใจให้นางไว้ปกปิดความเปลือยเปล่าของนาง

10 ดังนั้นในบัดนี้เราจะแฉความสำส่อนของนาง

ต่อหน้าชู้รักทั้งหลาย

และจะไม่มีผู้ใดช่วยนางให้พ้นมือเราไปได้

11 เราจะยุติงานฉลองทั้งปวงของนาง

ได้แก่เทศกาลประจำปีทั้งหลาย วันขึ้นหนึ่งค่ำและวันสะบาโต

ทั้งหมดนี้เป็นเทศกาลตามกำหนดของนาง

12 เราจะทำลายบรรดาเถาองุ่นและต้นมะเดื่อของนาง

ซึ่งนางกล่าวว่าชู้รักให้มาเป็นค่าตัว

เราจะทำให้มันกลายเป็นพุ่มหนาม

และสัตว์ป่าทั้งหลายจะเข้ามารุมกิน

13 เราจะลงโทษนาง

ที่นางเผาเครื่องหอมบูชาแก่พระบาอัลในวันเหล่านั้น

นางประดับกายด้วยแหวนและเพชรพลอยแพรวพราว

แล้วโลดแล่นตามชู้รักไป

แต่นางกลับลืมเรา”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

14 “ดังนั้นเรากำลังจะเกลี้ยกล่อมนาง

เราจะพานางเข้าไปในถิ่นกันดาร

และพูดกับนางอย่างอ่อนโยน

15 ที่นั่นเราจะคืนสวนองุ่นแก่นาง

และจะทำให้หุบเขาอาโคร์กลายเป็นประตูแห่งความหวัง

ที่นั่นนางจะร้องเพลงเหมือนเมื่อครั้งแรกรุ่น

เหมือนวันที่นางออกมาจากอียิปต์”

16 องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศแก่ชาวอิสราเอลว่า

“ในวันนั้นเจ้าจะเรียกเราว่า ‘สามีของฉัน’

และไม่เรียกว่า ‘นายของฉัน’ อีกต่อไป

17 เราจะกำจัดชื่อของพระบาอัลออกจากริมฝีปากของนาง

จะไม่มีการเอ่ยถึงชื่อเหล่านี้อีกต่อไป

18 ในวันนั้นเราจะทำพันธสัญญา

กับสัตว์ในท้องทุ่ง นกในอากาศ

และสัตว์ที่เลื้อยคลานเพื่อพวกเจ้า

เราจะกำจัดธนู ดาบ และสงคราม

ให้หมดสิ้นจากดินแดนนี้

เพื่อทุกชีวิตจะอยู่อย่างปลอดภัย

19 เราจะหมั้นเจ้าไว้ให้เป็นของเราชั่วนิรันดร์

เราจะหมั้นเจ้าไว้ในความชอบธรรมและความยุติธรรม

ในความรักและความเห็นอกเห็นใจ

20 เราจะหมั้นเจ้าไว้ในความซื่อสัตย์

และเจ้าจะรู้จักองค์พระผู้เป็นเจ้า”

21 องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า

“ในวันนั้นเราจะตอบสนอง

โดยเราจะทำให้ท้องฟ้าเกิดฝน

ตามคำเรียกร้องของแผ่นดิน

22 และจะให้ผืนดินเกิดเมล็ดข้าว

เหล้าองุ่นใหม่และน้ำมัน

ตามคำเรียกร้องของยิสเรเอล

23 เราจะปลูกนางไว้ในดินแดนนั้นเพื่อเรา

เราจะแสดงความรักแก่ผู้ที่เราเรียกว่า ‘ไม่เป็นที่รักของเรา’

เราจะเรียกผู้ที่ ‘ไม่ใช่ประชากรของเรา’ ว่า ‘เจ้าคือประชากรของเรา’

และพวกเขาจะเรียกเราว่า ‘พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของเรา’ ”

—https://cdn-youversionapi.global.ssl.fastly.net/audio-bible-youversionapi/26/32k/HOS/2-c1725cf17dc46397694f43c7297b7666.mp3?version_id=179—

โฮเชยาคืนดีกับภรรยา

1 องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงไปแสดงความรักแก่ภรรยาของเจ้าอีกครั้ง แม้ว่ามีคนอื่นรักนางอยู่และนางคบชู้ จงรักนางเหมือนที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงรักชนอิสราเอล แม้ว่าพวกเขาหันไปหาพระอื่นๆ และรักขนมลูกเกดที่ถวายแก่พระเหล่านั้น”

2 ดังนั้นข้าพเจ้าจึงซื้อตัวนางคืนมาด้วยเงินหนัก 15 เชเขลและข้าวบาร์เลย์ประมาณ 330 ลิตร

3 ข้าพเจ้าจึงบอกนางว่า “เจ้าจะต้องอยู่กับเราหลายวัน เจ้าต้องเลิกทำตัวเป็นโสเภณี และไม่ทำตัวใกล้ชิดกับชายใดๆ แล้วเราจะอยู่กับเจ้า”

4 ฉะนั้นชาวอิสราเอลจึงอยู่โดยไม่มีกษัตริย์หรือเจ้านาย ไม่มีการถวายเครื่องบูชาหรือมีศิลาศักดิ์สิทธิ์ ไม่มีเอโฟดหรือรูปเคารพเป็นเวลานาน

5 หลังจากนั้นชนชาติอิสราเอลจะกลับมาแสวงหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขาและดาวิดกษัตริย์ของเขา พวกเขาจะตัวสั่นเข้ามาหาองค์พระผู้เป็นเจ้าและกลับมาหาพระพรของพระองค์ในบั้นปลาย

—https://cdn-youversionapi.global.ssl.fastly.net/audio-bible-youversionapi/26/32k/HOS/3-a45dfceea463f0eda819e47782420cc0.mp3?version_id=179—

ข้อกล่าวหาต่ออิสราเอล

1 ชนอิสราเอลทั้งหลาย จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า

เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมีข้อกล่าวหา

ต่อเจ้าผู้อาศัยอยู่ในดินแดนนี้ ความว่า

“ในดินแดนนี้ไม่มีความซื่อสัตย์ ไม่มีความรัก

ไม่ยอมรับรู้พระเจ้า

2 มีแต่การสาปแช่งการโกหก และการเข่นฆ่า

การลักขโมย และการล่วงประเวณี

พวกเขาละเมิดพันธะผูกพันต่างๆ

และเข่นฆ่ากันครั้งแล้วครั้งเล่า

3 ด้วยเหตุนี้แผ่นดินจึงโศกเศร้าคร่ำครวญ

และทุกคนที่อาศัยอยู่ในดินแดนนี้ก็เสื่อมสูญไป

สัตว์ในท้องทุ่ง นกในอากาศ

และปลาในทะเลกำลังจะตายไป

4 “แต่อย่าให้ใครฟ้องร้อง

อย่าให้ใครกล่าวโทษคนอื่น

เพราะประชากรของเจ้า

ก็เป็นเหมือนคนที่ฟ้องร้องกล่าวโทษปุโรหิต

5 เจ้าสะดุดล้มทั้งวันทั้งคืน

และบรรดาผู้พยากรณ์ก็สะดุดล้มไปกับเจ้า

ฉะนั้นเราจะทำลายมารดาของเจ้า

6 ประชากรของเราถูกทำลายไปเพราะขาดความรู้

“เนื่องจากเจ้าปฏิเสธความรู้

เราจึงไม่ยอมรับว่าพวกเจ้าเป็นปุโรหิตของเรา

เนื่องจากเจ้าเพิกเฉยต่อบทบัญญัติของพระเจ้าของเจ้า

เราจึงเพิกเฉยต่อลูกๆ ของเจ้า

7 จำนวนปุโรหิตเพิ่มมากขึ้นเท่าใด

พวกเขาก็ยิ่งทำบาปต่อเรามากขึ้นเท่านั้น

พวกเขาได้แลกองค์ผู้ทรงเกียรติสิริของพวกเขากับสิ่งที่น่าละอาย

8 พวกเขาเลี้ยงชีพด้วยบาปของประชากรของเรา

และชื่นชอบความชั่วร้ายของพวกเขา

9 และจะเป็นเช่นนี้คือ ประชาชนเป็นอย่างไรปุโรหิตก็เป็นอย่างนั้น

เราจะลงโทษทั้งสองฝ่ายเนื่องด้วยวิถีความประพฤติของพวกเขา

และตอบสนองการกระทำของพวกเขา

10 “พวกเขาจะกิน แต่ไม่อิ่ม

พวกเขาจะเข้าไปเกี่ยวข้องกับการเป็นโสเภณี แต่จะไม่มีลูก

เพราะพวกเขาละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้า

ยอมตัว

11 เป็นโสเภณี

ปล่อยตัวไปกับเหล้าองุ่นทั้งเก่าและใหม่

ซึ่งสิ่งเหล่านี้ได้ริบความเข้าใจไปจากพวกเขา

12 ประชากรของเราไปปรึกษารูปเคารพไม้

อาศัยคำตอบจากไม้เสี่ยงโชค

วิญญาณแห่งการเป็นโสเภณีชักนำเขาให้หลงเตลิด

เขาไม่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าของเขา

13 เขาถวายเครื่องบูชาบนยอดเขา

และเผาเครื่องบูชาต่างๆ บนเนินเขา

ใต้ต้นโอ๊ก ต้นปอปลาร์ และต้นเทเลบินธ์

ซึ่งแผ่ร่มเงาเย็นสบาย

ฉะนั้นลูกสาวทั้งหลายของเจ้าก็หันไปเป็นโสเภณี

และลูกสะใภ้ของเจ้าก็คบชู้

14 “เราจะไม่ลงโทษลูกสาวของเจ้า

เมื่อพวกเขาหันไปเป็นโสเภณี

หรือลงโทษลูกสะใภ้ของเจ้า

ที่ไปคบชู้

เพราะพวกผู้ชายเองก็ไปคบค้ากับโสเภณี

และทอดตัวให้กับหญิงโสเภณีประจำเทวสถานต่างๆ

ประชาชาติที่ไม่มีความเข้าใจจะถึงแก่ความพินาศ!

15 “อิสราเอลเอ๋ย แม้เจ้าจะคบชู้

ก็อย่าให้ยูดาห์ทำผิดไป

“อย่าไปที่กิลกาล

อย่าไปยังเบธอาเวน

และอย่าสาบานโดยกล่าวว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด!’

16 ชนอิสราเอลดื้อ

เหมือนวัวสาวที่ดื้อรั้น

แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเลี้ยงดูเขา

เหมือนลูกแกะในทุ่งหญ้าได้อย่างไร?

17 เอฟราอิมไปยึดติดกับรูปเคารพ

จงปล่อยเขาไว้ตามลำพังเถิด!

18 แม้เครื่องดื่มของพวกเขาจะหมดไปแล้ว

พวกเขาก็ยังคงทำตัวเป็นโสเภณีต่อไป

บรรดาผู้ปกครองของเขารักใคร่หลงใหลวิถีอันน่าอับอาย

19 ลมพายุหมุนจะกวาดซัดพวกเขาไป

และเครื่องบูชาต่างๆ ของพวกเขาจะนำความอัปยศอดสูมาถึงพวกเขา

—https://cdn-youversionapi.global.ssl.fastly.net/audio-bible-youversionapi/26/32k/HOS/4-5cd7a64e1fa9aaab779ddfd2445ee316.mp3?version_id=179—

คำพิพากษาอิสราเอล

1 “เหล่าปุโรหิต ฟังเถิด!

อิสราเอลทั้งหลาย จงตั้งใจฟัง!

ราชวงศ์เอ๋ย จงฟัง!

นี่คือคำพิพากษาที่มีมาถึงเจ้า

เจ้าเป็นกับดักที่มิสปาห์

เป็นตาข่ายที่ขึงไว้บนภูเขาทาโบร์

2 บรรดากบฏก็พ่ายแพ้ยับเยิน

เราจะตีสั่งสอนเขาทุกคน

3 เรารู้เรื่องของเอฟราอิมทุกอย่าง

อิสราเอลไม่ได้ถูกซ่อนเร้นจากเรา

เอฟราอิมเอ๋ย บัดนี้เจ้าได้หันไปเป็นโสเภณี

อิสราเอลก็เสื่อมทรามลง

4 “การกระทำของพวกเขาไม่ยอมปล่อยพวกเขา

ให้กลับมาหาพระเจ้าของพวกเขา

วิญญาณแห่งการเป็นโสเภณีอยู่ในหัวใจของพวกเขา

พวกเขาไม่ยอมรับองค์พระผู้เป็นเจ้า

5 ความหยิ่งผยองของอิสราเอลเป็นหลักฐานผูกมัดพวกเขา

ชนอิสราเอลและแม้แต่เอฟราอิมเองก็สะดุดล้มลงในบาป

ยูดาห์ก็ล้มลงไปกับพวกเขาด้วย

6 เมื่อพวกเขานำฝูงแกะและฝูงสัตว์ของตน

มาแสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้า

พวกเขาจะไม่พบพระองค์

พระองค์ทรงทิ้งพวกเขาไปเสียแล้ว

7 พวกเขาไม่ซื่อสัตย์ต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า

พวกเขาให้กำเนิดลูกนอกสมรส

บัดนี้เทศกาลขึ้นหนึ่งค่ำของพวกเขา

จะทำลายล้างพวกเขาและทุ่งนาของพวกเขา

8 “จงเป่าแตรในกิเบอาห์

จงเป่าเขาสัตว์ในรามาห์

จงโห่ร้องเหมือนออกศึกในเบธอาเวน

เบนยามินเอ๋ย จงนำหน้าไป

9 ในวันลงทัณฑ์

เอฟราอิมจะถูกทิ้งร้าง

เราประกาศสิ่งที่แน่นอน

ท่ามกลางเผ่าต่างๆ ของอิสราเอล

10 บรรดาผู้นำของยูดาห์

เป็นเหมือนคนที่โยกย้ายหลักหินกั้นเขตแดน

เราจะระบายโทสะเหนือพวกเขา

เหมือนกระแสน้ำท่วม

11 เอฟราอิมถูกกดขี่ข่มเหง

และถูกเหยียบย่ำลงทัณฑ์

แต่ก็ยังดึงดันติดตามบรรดารูปเคารพ

12 เราเป็นเหมือนแมลงกัดกินเอฟราอิม

และเป็นเหมือนความเน่าเปื่อยของชนยูดาห์

13 “เมื่อเอฟราอิมเห็นโรคภัยของตน

และยูดาห์เห็นบาดแผลของตน

เอฟราอิมก็หันไปหาอัสซีเรีย

และส่งคนไปหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่เพื่อขอความช่วยเหลือ

แต่เขาไม่สามารถรักษาเจ้าให้หายได้

ไม่สามารถเยียวยาบาดแผลของเจ้าได้เลย

14 เพราะเราจะเป็นเหมือนสิงโตสำหรับเอฟราอิม

เป็นเหมือนราชสีห์สำหรับยูดาห์

เราจะฉีกทึ้งพวกเขาเป็นชิ้นๆ แล้วจากไป

เราจะคาบพวกเขาไป และไม่มีใครช่วยเขาได้

15 จากนั้นเราจะกลับไปยังที่ของเรา

จนกว่าพวกเขาจะยอมรับผิด

แล้วพวกเขาจะแสวงหาหน้าของเรา

ในความทุกข์ยากของพวกเขา พวกเขาจะแสวงหาเราอย่างจริงจัง”

—https://cdn-youversionapi.global.ssl.fastly.net/audio-bible-youversionapi/26/32k/HOS/5-f2f7ee166382d55fd21d41d0648e378f.mp3?version_id=179—

อิสราเอลไม่กลับใจ

1 “มาเถิด ให้เรากลับมาหาองค์พระผู้เป็นเจ้า

แม้พระองค์ทรงฉีกเราเป็นชิ้นๆ

แต่พระองค์จะทรงรักษาเรา

แม้ทรงกระทำให้เราบาดเจ็บ

แต่พระองค์จะทรงสมานแผลให้เรา

2 ภายในสองวัน พระองค์จะทรงฟื้นฟูเรา

ในวันที่สาม พระองค์จะทรงให้เรากลับสู่สภาพดี

เพื่อเราจะมีชีวิตอยู่ต่อหน้าพระองค์

3 ให้เรายอมรับรู้องค์พระผู้เป็นเจ้า

ให้เราบากบั่นต่อไปเพื่อรู้จักพระองค์

ตราบเท่าที่ดวงตะวันขึ้นจากฟ้าฉันใด

พระองค์จะทรงปรากฏพระองค์ฉันนั้น

พระองค์จะเสด็จมาหาเราเหมือนฝนในฤดูหนาว

เหมือนฝนในฤดูใบไม้ผลิที่รดผืนแผ่นดิน”

4 “เอฟราอิมเอ๋ย เราจะทำอะไรให้เจ้าได้?

ยูดาห์เอ๋ย เราจะทำอะไรกับเจ้าดี?

ความรักของเจ้าเหมือนหมอกบางยามเช้า

เหมือนน้ำค้างรุ่งอรุณซึ่งเหือดหายไป

5 ฉะนั้นเราจะมาห้ำหั่นเจ้าเป็นชิ้นๆ ด้วยผู้เผยพระวจนะของเรา

เราจะประหารเจ้าด้วยถ้อยคำจากปากของเรา

คำพิพากษาของเราจะจู่โจมเข้าใส่เจ้าดั่งสายฟ้าแลบ

6 เพราะเราประสงค์ความเมตตา ไม่ใช่เครื่องบูชา

เราต้องการให้เจ้ารู้จักเราผู้เป็นพระเจ้ามากกว่าต้องการเครื่องเผาบูชา

7 พวกเขาทำลายพันธสัญญาเช่นเดียวกับอาดัม

ที่นั่นพวกเขาไม่ซื่อสัตย์ต่อเรา

8 กิเลอาดเป็นเมืองของคนชั่ว

แปดเปื้อนไปด้วยรอยเท้าแห่งโลหิต

9 กองโจรซุ่มคอยปล้นคนฉันใด

หมู่ปุโรหิตก็ทำเช่นเดียวกันฉันนั้น

พวกเขาเข่นฆ่าผู้คนบนเส้นทางไปเชเคม

ก่อกรรมทำชั่วอย่างน่าอดสู

10 เราเห็นสิ่งที่เลวร้ายสิ่งหนึ่ง

ในบ้านของอิสราเอล

ที่นั่นเอฟราอิมยอมตัวเป็นโสเภณี

และอิสราเอลทำตัวให้เป็นมลทิน

11 “ส่วนเจ้า ยูดาห์

เวลาแห่งการเก็บเกี่ยวก็ถูกกำหนดไว้แล้ว

“เมื่อใดก็ตามที่เราจะรื้อฟื้นความรุ่งเรืองของประชากรของเรา

—https://cdn-youversionapi.global.ssl.fastly.net/audio-bible-youversionapi/26/32k/HOS/6-929d77d0993aa69a81926e5df42b6298.mp3?version_id=179—

1 เมื่อใดก็ตามที่เราจะรักษาอิสราเอล

เมื่อนั้นบาปทั้งหลายของเอฟราอิมจะถูกตีแผ่

และอาชญากรรมของสะมาเรียจะถูกเปิดโปง

พวกเขาชอบการหลอกลวง

พวกขโมยพังเข้าไปในบ้านเรือน

โจรผู้ร้ายก็ปล้นชิงตามท้องถนน

2 แต่พวกเขาไม่สำนึก

ว่าเราจดจำการกระทำอันชั่วร้ายทั้งปวงของพวกเขา

บาปของพวกเขาท่วมท้นเหนือพวกเขา

มันอยู่ตรงหน้าเราเสมอ

3 “พวกเขาทำให้กษัตริย์พอพระทัยด้วยความชั่วช้าของพวกเขา

ทำให้บรรดาเจ้านายพอใจด้วยคำโกหกของพวกเขา

4 พวกเขาล้วนแล้วแต่เป็นคนเล่นชู้

เร่าร้อนเหมือนเตาอบ

ที่คนทำขนมปังไม่ต้องโหมไฟในเตานั้น

ตั้งแต่ลงมือนวดแป้งจนก้อนแป้งขึ้นฟู

5 ในวันฉลองกษัตริย์ของเรา

บรรดาเจ้านายก็เร่าร้อนด้วยฤทธิ์เหล้าองุ่น

และกษัตริย์นั้นก็จับมือกับคนเยาะเย้ย

6 จิตใจของพวกเขาเหมือนเตาอบ

พวกเขาใช้เล่ห์เพทุบายเข้าหากษัตริย์

อารมณ์ของเขาคุกรุ่นอยู่ตลอดคืน

และตอนเช้าก็ร้อนแรงเหมือนไฟลุกจ้า

7 พวกเขาทุกคนร้อนเหมือนเตาอบ

กลืนกินผู้ปกครองของพวกเขา

กษัตริย์ทั้งปวงของเขาล้มลง

และไม่มีสักคนในพวกเขาร้องทูลเรา

8 “เอฟราอิมเข้าปะปนกับชาติต่างๆ

เอฟราอิมเป็นเหมือนขนมปิ้งที่ไม่ได้พลิกด้าน

9 คนต่างชาติสูบพลังวังชาของเขาไป

แต่เขาไม่รู้สึกตัวเลย

ผมของเขาหงอกประปรายแล้ว

แต่เขาไม่ได้สังเกตเลย

10 ความหยิ่งผยองของอิสราเอลปรักปรำตนเอง

แม้จะเป็นเช่นนี้แล้ว

เขาก็ไม่ยอมหันมาหาพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขา

หรือแสวงหาพระองค์

11 “เอฟราอิมเป็นเหมือนนกเขา

ที่ถูกหลอกง่ายและไร้สติ

เดี๋ยวร้องหาอียิปต์

เดี๋ยวหันมาหาอัสซีเรีย

12 เมื่อพวกเขาไป เราจะเหวี่ยงตาข่ายของเราจับเขาไว้

เราจะดึงพวกเขาลงมาเหมือนนกในอากาศ

เมื่อเราได้ยินเสียงเขาจับกลุ่มกัน

เราจะจับเขา

13 วิบัติแก่พวกเขา

เพราะเขาหลงทางไปจากเรา!

หายนะจงมีแก่เขา

เพราะเขากบฏต่อเรา!

เราปรารถนาจะไถ่เขาเหลือเกิน

แต่เขาพูดเท็จกับเรา

14 พวกเขาไม่ได้ร้องเรียกเราจากใจจริง

เอาแต่คร่ำครวญบนที่นอน

พวกเขารวมตัวกันเพื่อเมล็ดข้าวและเหล้าองุ่นใหม่

แต่กลับหันหนีไปจากเรา

15 เราได้ฝึกฝนพวกเขาและทำให้เขาเข้มแข็งขึ้น

แต่เขาก็คิดการร้ายต่อเรา

16 พวกเขาไม่ได้หันมาหาองค์ผู้สูงสุด

พวกเขาเหมือนคันธนูที่บิดเบี้ยว

ผู้นำของพวกเขาจะล้มลงด้วยดาบ

เพราะถ้อยคำอวดดี

ด้วยเหตุนี้พวกเขาจะถูกเย้ยหยัน

ในดินแดนอียิปต์

—https://cdn-youversionapi.global.ssl.fastly.net/audio-bible-youversionapi/26/32k/HOS/7-1fee538eff0aff3c39aec40911cdcadf.mp3?version_id=179—

อิสราเอลจะเก็บเกี่ยวลมพายุหมุน

1 “จงหยิบแตรขึ้นจรดริมฝีปากของเจ้า!

นกอินทรีตัวหนึ่งอยู่เหนือพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้า

เพราะเหล่าประชากรได้ละเมิดพันธสัญญาของเรา

และกบฏต่อบทบัญญัติของเรา

2 อิสราเอลร้องเรียกเราว่า

‘ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย ข้าพระองค์ทั้งหลายยอมรับว่าทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลาย!’

3 แต่อิสราเอลปฏิเสธสิ่งที่ดีงาม

ศัตรูจะไล่ตามเขา

4 เขาแต่งตั้งกษัตริย์โดยที่เราไม่เห็นด้วย

เขาเลือกเจ้านายโดยที่เราไม่เห็นชอบ

เขาใช้เงินและทองคำ

สร้างเทวรูปทั้งหลาย

พาตัวเองให้พินาศ

5 สะมาเรียเอ๋ย! จงขว้างเทวรูปลูกวัวของเจ้าทิ้งเสียเถิด

ความโกรธของเราเผาผลาญเขา

อีกนานเพียงใดพวกเขาจึงจะบริสุทธิ์ได้?

6 สิ่งเหล่านี้มาจากอิสราเอล!

ช่างฝีมือได้สร้างลูกวัวตัวนี้ขึ้น

มันไม่ใช่พระเจ้า

เทวรูปลูกวัวของสะมาเรีย

จะถูกทุบแตกเป็นเสี่ยงๆ

7 “พวกเขาหว่านลม

และเก็บเกี่ยวลมพายุหมุน

ต้นข้าวไม่มีรวง

มันจะไม่ให้ข้าวสำหรับทำแป้ง

แม้มันจะเกิดผล

แต่ชาวต่างชาติก็จะกลืนกินหมด

8 อิสราเอลถูกกลืนกิน

บัดนี้นางอยู่ท่ามกลางชนชาติต่างๆ

เหมือนของไร้ค่า

9 เพราะพวกเขาขึ้นไปหาอัสซีเรีย

เหมือนลาป่าเร่ร่อนอยู่ตามลำพัง

เอฟราอิมได้ขายตัวให้ชู้รัก

10 ถึงแม้พวกเขาขายตัวไปอยู่ท่ามกลางชนชาติต่างๆ

บัดนี้เราจะรวบรวมพวกเขาเข้าด้วยกัน

พวกเขาเริ่มจะเสื่อมสูญไป

ภายใต้การกดขี่ของกษัตริย์ผู้เกรียงไกร

11 “ถึงแม้เอฟราอิมสร้างแท่นบูชามากมายเพื่อถวายเครื่องบูชาไถ่บาป

แต่มันก็กลายเป็นแท่นให้ทำบาป

12 เราเขียนบทบัญญัติของเรามากมายให้พวกเขา

แต่พวกเขากลับถือว่ามันเป็นสิ่งแปลกปลอม

13 พวกเขาถวายเครื่องบูชาแก่เรา

แล้วพวกเขาก็กินเนื้อ

แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้พอพระทัยพวกเขา

บัดนี้พระองค์จะทรงระลึกถึงความชั่วร้ายของพวกเขา

และลงโทษบาปทั้งหลายของพวกเขา

พวกเขาจะกลับไปยังอียิปต์

14 อิสราเอลลืมพระผู้สร้างของตน

และสร้างปราสาทราชวังต่างๆ

ยูดาห์เสริมป้อมปราการที่เมืองต่างๆ

แต่เราจะส่งไฟมายังเมืองทั้งหลายของพวกเขา

ซึ่งจะเผาผลาญป้อมปราการของพวกเขาเสีย”

—https://cdn-youversionapi.global.ssl.fastly.net/audio-bible-youversionapi/26/32k/HOS/8-d157a7de96aecc20f276dfc87a1510f3.mp3?version_id=179—