โยบ 41

1 “เจ้าจับเลวีอาธานด้วยเบ็ดได้หรือ? เอาบ่วงคล้องลิ้นมันได้หรือเปล่า? 2 เจ้าสามารถเอาเชือกสนตะพายจมูกของมัน เอาตะขอแทงขากรรไกรของมันได้หรือ? 3 มันจะวอนขอความเมตตาจากเจ้าหรือ? จะพูดกับเจ้าอย่างนุ่มนวลหรือ? 4 มันจะตกลงยินยอม เป็นทาสรับใช้ของเจ้าตลอดชีวิตหรือ? 5 เจ้าจะสามารถเลี้ยงดูมันเหมือนนก และยกมันให้เป็นเพื่อนเล่นของลูกสาวของเจ้าหรือ? 6 พ่อค้าจะมาต่อราคาซื้อมัน และแบ่งขายกันหรือ? 7 หลาวจะระคายผิวของมันหรือ? ฉมวกจะระคายหัวของมันหรือ? 8 หากเจ้าลงมือจับมันสักครั้ง เจ้าจะจดจำการต่อสู้และเข็ดขยาดไม่กล้าทำอีกเลย! 9 เป็นความหวังลมๆ แล้งๆ ที่คิดจะปราบมัน แค่เห็นมันก็ใจฝ่อแล้ว 10 ไม่มีใครดุร้ายพอที่จะไปยั่วมัน ก็แล้วใครเล่ากล้ายืนขึ้นต่อหน้าเรา? 11 ใครเล่าจะมาเอ่ยอ้างฟ้องร้องเราซึ่งเราต้องชดใช้ให้? ทุกสิ่งภายใต้ฟ้าสวรรค์เป็นของเรา 12 “เราจะไม่งดกล่าวถึงแข้งขา กำลังและเรือนร่างอันสง่างามของมัน 13 ใครสามารถถลกผิวหนังของมัน? ใครสามารถคล้องบังเหียนให้มัน? 14 ใครจะกล้าเปิดปากของมัน ซึ่งมีฟันน่ากลัวเรียงรายอยู่? 15 หลังของมันมีเกล็ดเหมือนโล่ ซ้อนถี่แนบกันเป็นแถว 16 ผนึกเรียงกันแน่น จนอากาศผ่านเข้าไม่ได้ 17 มันเกาะติดกันสนิท ยึดแน่นจนไม่อาจแยกจากกันได้ 18 เวลามันจาม […]

โยบ 42

โยบ 1 โยบจึงทูลตอบองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า 2 “ข้าพระองค์ทราบว่าพระองค์ทรงกระทำทุกสิ่งได้ แผนการของพระองค์ไม่มีอะไรขวางได้ 3 พระองค์ตรัสถามว่า ‘ใครหนอที่บดบังคำปรึกษาของเราไว้โดยปราศจากความรู้?’ แน่ทีเดียว ข้าพระองค์พูดสิ่งที่ตัวเองไม่เข้าใจ สิ่งที่อัศจรรย์เกินความรู้ของข้าพระองค์ 4 “พระองค์ตรัสว่า ‘ฟังเถิด เราจะพูด เราจะถาม แล้วเจ้าจงตอบ’ 5 หูของข้าพระองค์เคยได้ยินถึงเรื่องของพระองค์มาก่อน แต่บัดนี้ตาของข้าพระองค์ได้เห็นพระองค์แล้ว 6 ฉะนั้นข้าพระองค์จึงเกลียดชังตัวเอง และสำนึกผิดในกองธุลีและขี้เถ้า” บทส่งท้าย 7 เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโยบจบแล้ว พระองค์ก็ตรัสกับเอลีฟัสชาวเทมานว่า “เราโกรธเจ้ากับเพื่อนอีกสองคนของเจ้า เพราะเจ้าไม่ได้พูดถึงเราอย่างถูกต้องเหมือนดั่งโยบผู้รับใช้ของเรา 8 บัดนี้จงนำวัวผู้เจ็ดตัวและแกะผู้เจ็ดตัวไปหาโยบผู้รับใช้ของเรา และถวายเครื่องเผาบูชาสำหรับพวกเจ้าเอง แล้วโยบผู้รับใช้ของเราจะอธิษฐานเผื่อเจ้า เราจะรับคำอธิษฐานของโยบ และไม่ลงมือกับเจ้าตามความโง่เขลาของเจ้า เจ้าไม่ได้พูดถึงเราอย่างถูกต้องเหมือนโยบผู้รับใช้ของเรา” 9 ฉะนั้นเอลีฟัสชาวเทมาน บิลดัดชาวชูอาห์ และโศฟาร์ชาวนาอามาห์ จึงทำตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชา และองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงรับคำอธิษฐานของโยบ 10 หลังจากที่โยบอธิษฐานเผื่อเพื่อนๆ แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำให้เขาเจริญรุ่งเรืองอีกครั้งหนึ่งและประทานสิ่งต่างๆ ให้เขามากกว่าเดิมเป็นสองเท่า 11 แล้วพี่น้องชายหญิงและทุกคนที่รู้จักกันมาก่อนพากันมาร่วมเลี้ยงฉลองในบ้านของโยบ ปลอบใจเขาเกี่ยวกับความทุกข์ลำเค็ญต่างๆ ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงนำมาถึงโยบ แต่ละคนนำเงินหนึ่งแผ่นและแหวนทองคำหนึ่งวงมามอบให้เขา 12 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอวยพรโยบในบั้นปลายของชีวิตมากยิ่งกว่าตอนต้น บัดนี้เขามีแกะ […]