Monthly Archives: June 2018

เฮเซคียาห์ประชวร 1 ครั้งนั้นเฮเซคียาห์ประชวรหนักใกล้สิ้นพระชนม์ ผู้เผยพระวจนะอิสยาห์บุตรอาโมศมาเข้าเฝ้าพระองค์และทูลว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า จงจัดการบ้านเมืองให้เรียบร้อยเพราะเจ้าจะไม่หายป่วย แต่เจ้ากำลังจะตาย” 2 เฮเซคียาห์หันพระพักตร์เข้าหากำแพง และอธิษฐานทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า 3 “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอทรงระลึกว่าข้าพระองค์ได้ดำเนินชีวิตอยู่ในทางของพระองค์อย่างซื่อสัตย์ ยอมอุทิศตนอย่างสิ้นสุดใจ และทำสิ่งที่ดีในสายพระเนตรของพระองค์อย่างไร” แล้วเฮเซคียาห์ก็ทรงกันแสงอย่างขมขื่น 4 แล้วพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงอิสยาห์ความว่า 5 “จงไปบอกเฮเซคียาห์ว่า ‘พระยาห์เวห์พระเจ้าของดาวิดบรรพบุรุษของท่านตรัสดังนี้ว่า เราได้ยินคำอธิษฐานและได้เห็นน้ำตาของเจ้าแล้ว เราจะต่ออายุให้เจ้าอีกสิบห้าปี 6 เราจะช่วยเจ้ากับเมืองนี้ให้พ้นจากมือกษัตริย์อัสซีเรีย เราจะปกป้องเมืองนี้ไว้ 7 “ ‘นี่เป็นหมายสำคัญที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงให้แก่ท่านเพื่อแสดงว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทำตามที่ทรงสัญญาไว้คือ 8 “เราจะทำให้เงาที่ดวงอาทิตย์ทอดลงมาบนนาฬิกาแดดของอาหัสเคลื่อนถอยหลังไปสิบขั้น” ’ ” ดังนั้นแสงอาทิตย์จึงถอยหลังกลับไปจากที่เดิมสิบขั้น 9 เมื่อกษัตริย์เฮเซคียาห์แห่งยูดาห์หายประชวร พระองค์ทรงเขียนไว้ว่า 10 ข้าพเจ้าได้กล่าวว่า “บัดนี้ชีวิตของข้าพเจ้าได้มาถึงช่วงที่รุ่งโรจน์ที่สุด ก็จะต้องผ่านเข้าประตูแห่งความตาย และปีเดือนที่เหลืออยู่ก็จะต้องถูกฉกฉวยไปหรือ?” 11 ข้าพเจ้าได้พูดว่า “ข้าพเจ้าจะไม่ได้เห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าอีก จะไม่เห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าในแดนผู้มีชีวิตอีกต่อไป ข้าพเจ้าจะไม่ได้เห็นมนุษยชาติอีกแล้ว และจะไม่ได้อยู่ร่วมกับเพื่อนมนุษย์ในโลกนี้อีกต่อไป 12 เรือนของข้าพเจ้าถูกรื้อและนำไปจากข้าพเจ้า เหมือนเต็นท์ของคนเลี้ยงแกะถูกถอนออกไป ข้าพเจ้าม้วนเก็บชีวิตของข้าพเจ้าเหมือนช่างทอ และพระองค์ทรงตัดข้าพเจ้าออกจากหูก ทั้งวันทั้งคืนพระองค์ทรงนำข้าพเจ้ามาถึงจุดจบ 13 ข้าพเจ้าอดทนรอคอยตราบจนรุ่งสาง แต่พระองค์ทรงหักกระดูกทั้งสิ้นของข้าพเจ้าประหนึ่งสิงโต ทั้งวันทั้งคืนพระองค์ทรงนำข้าพเจ้ามาถึงจุดจบ […]

คณะทูตจากบาบิโลน 1 ครั้งนั้นเมโรดัคบาลาดันโอรสของกษัตริย์บาลาดันแห่งบาบิโลนได้ทราบข่าวว่าเฮเซคียาห์ประชวรและบัดนี้ทรงหายเป็นปกติแล้ว ก็ส่งสาสน์และของกำนัลมาให้เฮเซคียาห์ 2 เฮเซคียาห์ต้อนรับคณะทูตด้วยความปลาบปลื้มพระทัย และทรงอวดสมบัติทั้งสิ้นในท้องพระคลังให้พวกเขาชม คือเงิน ทอง เครื่องเทศ น้ำมันอย่างดี อาวุธยุทโธปกรณ์ทั้งหมด และทุกสิ่งทุกอย่างที่มี ไม่มีสักสิ่งเดียวในพระราชวังหรือทั่วอาณาจักรที่เฮเซคียาห์ไม่ได้อวด 3 แล้วผู้เผยพระวจนะอิสยาห์มาเข้าเฝ้ากษัตริย์เฮเซคียาห์และทูลถามว่า “คนพวกนี้พูดอะไร? และพวกเขามาจากไหน?” เฮเซคียาห์ตรัสตอบว่า “มาจากบาบิโลนดินแดนอันไกลโพ้น” 4 ผู้เผยพระวจนะทูลถามว่า “พวกเขาได้เห็นอะไรในวังของท่านบ้าง?” เฮเซคียาห์ตรัสตอบว่า “พวกเขาเห็นทุกสิ่งทุกอย่างในวังของเรา ไม่มีสักสิ่งเดียวในท้องพระคลังที่เราไม่ได้ให้พวกเขาดู” 5 อิสยาห์จึงกล่าวแก่เฮเซคียาห์ว่า “จงฟังพระดำรัสของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ที่ว่า 6 เวลานั้นจะมาถึงอย่างแน่นอน เมื่อทุกอย่างในวังของเจ้าและทุกสิ่งที่บรรพบุรุษของเจ้าได้สะสมไว้จวบจนบัดนี้จะถูกกวาดไปยังบาบิโลน จะไม่มีอะไรเหลือเลยองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ 7 และวงศ์วานของเจ้าบางคน เลือดเนื้อเชื้อไขของเจ้าเองจะถูกกวาดต้อนไป ต้องกลายเป็นขันทีอยู่ในวังของกษัตริย์บาบิโลน” 8 เฮเซคียาห์ตรัสตอบว่า “พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าตามที่ท่านว่ามาก็ดีอยู่” เพราะเฮเซคียาห์ดำริว่า “อย่างน้อยก็ยังจะมีความสงบสุขและความมั่นคงปลอดภัยในชั่วอายุของเรา” —https://cdn-youversionapi.global.ssl.fastly.net/audio-bible-youversionapi/26/32k/ISA/39-2aacc2294af09ee63f7a1039a4feda6f.mp3?version_id=179—

พระเจ้าทรงปลอบโยน 1 พระเจ้าของท่านตรัสว่า จงปลอบโยน จงปลอบโยนประชากรของเรา 2 จงกล่าวแก่เยรูซาเล็มอย่างอ่อนโยน และแจ้งให้เธอทราบว่า เธอได้ผ่านความทุกข์ลำเค็ญแล้ว บาปของเธอได้รับการชดใช้แล้ว ซึ่งเธอได้รับโทษจากพระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าครบถ้วนแล้ว ตามบาปทั้งสิ้นที่เธอทำไป 3 เสียงของผู้หนึ่งร้องว่า “จงเตรียมทางในถิ่นกันดาร สำหรับองค์พระผู้เป็นเจ้า จงทำทางหลวงของพระเจ้า ในถิ่นกันดารให้ตรงไป 4 หุบเขาทุกแห่งจะถูกยกขึ้น ภูเขาและเนินเขาทุกแห่งจะถูกทำให้ต่ำลง พื้นดินขรุขระจะถูกทำให้เรียบ ที่ลุ่มๆ ดอนๆ จะถูกทำให้เป็นที่ราบ 5 แล้วพระเกียรติสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะได้รับการเปิดเผย และมวลมนุษยชาติจะได้เห็นร่วมกัน เพราะพระโอษฐ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสไว้แล้ว” 6 เสียงหนึ่งกล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า “จงร้องเถิด” และข้าพเจ้าถามว่า “ข้าพเจ้าควรจะร้องว่าอะไร?” เสียงนั้นกล่าวว่า “มวลมนุษยชาตินั้นเหมือนหญ้า และเกียรติทั้งปวงของพวกเขาก็เหมือนดอกไม้ในท้องทุ่ง 7 ต้นหญ้าเหี่ยวเฉาและดอกไม้ร่วงโรยไป เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงหายใจรดใส่มัน แน่ทีเดียว มนุษย์เราก็เหมือนหญ้า 8 ต้นหญ้าเหี่ยวเฉาและดอกไม้ร่วงโรยไป แต่พระวจนะของพระเจ้าของเรายืนยงนิรันดร์” 9 ท่านผู้นำข่าวดีมายังศิโยน จงขึ้นไปบนภูเขาสูง ท่านผู้นำข่าวดีมายังเยรูซาเล็ม จงป่าวร้องสุดเสียง จงป่าวร้องให้สุดเสียง อย่ากลัวเลย จงร้องบอกเมืองต่างๆ ของยูดาห์ว่า “นี่คือพระเจ้าของท่าน!” […]

องค์พระผู้ช่วยแห่งอิสราเอล 1 “เกาะทั้งหลายเอ๋ย จงเงียบและฟังเรา! ให้ประชาชาติต่างๆ ฟื้นกำลังขึ้นใหม่! ให้พวกเขาก้าวออกมาพูดข้างหน้านี้ ให้เรามาพบกันในสถานพิพากษา 2 “ใครหนอดลใจบุคคลผู้นี้จากตะวันออก ให้มาทำหน้าที่ของตนอย่างชอบธรรม? พระองค์ทรงมอบประชาชาติต่างๆ แก่เขา และสยบบรรดากษัตริย์ต่อหน้าเขา พระองค์ทรงใช้ดาบของเขาฟาดฟันกษัตริย์เหล่านั้นเป็นธุลี คันธนูของเขาทำให้กษัตริย์เหล่านั้นเหมือนแกลบปลิวฟุ้งไป 3 เขาตามล่าคนเหล่านั้นไปโดยไม่ได้รับอันตราย ตามเส้นทางซึ่งเขาไม่เคยเหยียบย่างมาก่อน 4 ใครหนอกระทำเช่นนี้จนสำเร็จ ที่เป็นผู้เรียกคนในชั่วอายุต่างๆ มาตั้งแต่ต้น? เรา พระยาห์เวห์เป็นปฐมและอวสาน เราคือผู้นั้น” 5 เกาะทั้งหลายเห็นแล้วก็หวาดกลัว สุดปลายแผ่นดินโลกสั่นสะท้าน พวกเขาเข้ามาใกล้และออกมาข้างหน้า 6 ต่างช่วยเหลือกัน และกล่าวแก่พี่น้องของตนว่า “เข้มแข็งเข้าไว้!” 7 ช่างฝีมือให้กำลังใจช่างทอง ผู้ใช้ค้อนก็ให้กำลังใจผู้ตีทั่ง เขากล่าวถึงงานบัดกรีว่า “ดี” เขาเอาตะปูตอกรูปเคารพ มันจะได้ไม่ล้มคว่ำลง 8 “ส่วนเจ้า อิสราเอลผู้รับใช้ของเรา ยาโคบผู้ซึ่งเราได้เลือกสรรไว้ เจ้าผู้เป็นลูกหลานของอับราฮัมสหายของเรา 9 เราพาเจ้ามาจากสุดปลายแผ่นดินโลก เราเรียกเจ้ามาจากมุมไกลโพ้นที่สุด เราบอกเจ้าว่า ‘เจ้าเป็นผู้รับใช้ของเรา’ เราได้เลือกสรรเจ้า และไม่เคยทอดทิ้งเจ้า 10 ดังนั้น […]

ผู้รับใช้ขององค์พระผู้เป็นเจ้า 1 “นี่คือผู้รับใช้ของเรา ซึ่งเราเชิดชู ผู้ที่เราเลือกสรรไว้ ซึ่งเราชื่นชม เราจะส่งวิญญาณของเราลงมาเหนือเขา และเขาจะนำความยุติธรรมไปถึงบรรดาประชาชาติ 2 เขาจะไม่ตะโกนหรือส่งเสียงร้อง ไม่ส่งเสียงดังกลางถนน 3 ไม้อ้อช้ำแล้ว เขาจะไม่หัก ไส้ตะเกียงที่ริบหรี่ เขาจะไม่ดับ เขาจะนำความยุติธรรมมาอย่างซื่อสัตย์ 4 เขาจะไม่สะดุดหรือท้อถอย จนกว่าจะได้สถาปนาความยุติธรรมขึ้นในโลก หมู่เกาะจะฝากความหวังไว้ที่บทบัญญัติของเขา” 5 นี่คือพระดำรัสของพระเจ้าพระยาห์เวห์ พระองค์ผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และคลี่มันออก ผู้ทรงแผ่แผ่นดินโลกและสรรพสิ่งที่บังเกิดจากโลก ผู้ประทานลมปราณแก่มนุษย์ และประทานชีวิตแก่ทุกคนในโลก 6 “เรา พระยาห์เวห์ ได้เรียกเจ้ามาด้วยความชอบธรรม เราจะจับมือเจ้าไว้ เราจะคุ้มครองเจ้า และทำให้เจ้าเป็นพันธสัญญาสำหรับเหล่าประชากร และเป็นแสงสว่างแก่บรรดาชนต่างชาติ 7 ให้เบิกตาของคนตาบอด ปลดปล่อยเชลยจากคุก และช่วยนำผู้ที่นั่งอยู่ในความมืดออกจากที่คุมขัง 8 “เราคือพระยาห์เวห์ นี่เป็นนามของเรา! เกียรติสิริของเรา เราจะไม่ยกให้ใครอื่น และคำสรรเสริญยกย่องของเรา เราจะไม่ให้แก่รูปเคารพต่างๆ 9 ดูเถิด สิ่งที่เราลั่นวาจาไว้ตั้งแต่แรกได้เกิดขึ้นแล้ว และเราประกาศสิ่งใหม่ๆ ตั้งแต่สิ่งเหล่านั้นยังไม่เกิดขึ้น เราก็ประกาศแก่พวกเจ้าทั้งหลายแล้ว” เพลงสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า 10 จงร้องเพลงบทใหม่ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า […]

พระผู้ช่วยให้รอดองค์เดียวของอิสราเอล 1 แต่บัดนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า ยาโคบเอ๋ย พระองค์ผู้ทรงสร้างท่าน อิสราเอลเอ๋ย พระองค์ผู้ทรงปั้นท่าน “อย่ากลัวเลย เพราะเราได้ไถ่เจ้าไว้แล้ว เราได้เรียกชื่อเจ้า เจ้าเป็นของเรา 2 เมื่อเจ้าลุยน้ำ เราจะอยู่กับเจ้า เมื่อเจ้าลุยข้ามแม่น้ำ น้ำจะไม่ซัดท่วมเจ้า เมื่อเจ้าลุยไฟ ไฟจะไม่เผาไหม้ เปลวไฟจะไม่เผาผลาญเจ้า 3 เพราะเราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า เป็นองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล พระผู้ช่วยให้รอดของเจ้า เราให้อียิปต์เป็นค่าไถ่ของเจ้า เอาคูชและเสบาแลกกับเจ้า 4 เพราะเจ้าล้ำค่าและมีเกียรติในสายตาของเรา และเพราะเรารักเจ้า เราจึงยอมเอาผู้คนแลกกับเจ้า เอาประชากรแลกกับชีวิตของเจ้า 5 อย่ากลัวเลย เพราะเราอยู่กับเจ้า เราจะนำลูกหลานของเจ้ามาจากตะวันออก และรวบรวมเจ้ามาจากตะวันตก 6 เราจะบอกกับทางเหนือว่า ‘ปล่อยพวกเขามา!’ บอกกับทางใต้ว่า ‘อย่ารั้งพวกเขาไว้’ จงพาลูกชายของเรามาจากที่ไกลโพ้น และพาลูกสาวของเรามาจากสุดปลายแผ่นดินโลก 7 คือทุกคนที่ได้ชื่อตามชื่อของเรา ผู้ที่เราได้สร้างขึ้นเพื่อเกียรติสิริของเรา ผู้ที่เราได้ปั้นและสร้างขึ้นมา” 8 จงนำบรรดาผู้ที่มีตาแต่ตาบอด ผู้ที่มีหูแต่หูหนวกมา 9 มวลประชาชาติประชุมกัน ชนชาติทั้งหลายชุมนุมกัน มีใครบ้างทำนายสิ่งนี้ และประกาศสิ่งที่ผ่านมาแล้วแก่พวกเรา? ให้เขาเบิกพยานมายืนยันว่าเขาถูก […]

อิสราเอลที่ทรงเลือกสรรไว้ 1 “แต่บัดนี้ จงฟังเถิด ยาโคบ ผู้รับใช้ของเราเอ๋ย อิสราเอลผู้ซึ่งเราได้เลือกสรรไว้ 2 นี่คือพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้ทรงปั้นเจ้า ผู้ทรงสร้างเจ้าไว้ในครรภ์ ผู้จะทรงช่วยเหลือเจ้า ตรัสดังนี้ว่า อย่ากลัวเลย ยาโคบผู้รับใช้ของเรา เยชูรูนซึ่งเราได้เลือกสรรไว้ 3 เพราะเราจะเทน้ำลงบนดินที่แตกระแหง ให้มีธารน้ำบนพื้นดินที่แห้งผาก เราจะเทวิญญาณของเราลงเหนือวงศ์วานของเจ้า และเทพรของเราให้ลูกหลานของเจ้า 4 พวกเขาจะงอกงามเหมือนหญ้าในทุ่งกว้าง เหมือนต้นปอปลาร์ริมธารน้ำ 5 คนหนึ่งจะพูดขึ้นว่า ‘ฉันเป็นกรรมสิทธิ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า’ อีกคนหนึ่งจะเรียกตัวเองตามชื่อของยาโคบ ส่วนอีกคนจะเขียนที่มือของตนว่า ‘เป็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า’ และจะใช้ชื่ออิสราเอล องค์พระผู้เป็นเจ้า 6 “พระยาห์เวห์ผู้ทรงเป็นองค์กษัตริย์และพระผู้ไถ่ของอิสราเอล พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสดังนี้ว่า เราเป็นปฐมและอวสาน นอกเหนือจากเราแล้วไม่มีพระเจ้าอื่นใด 7 ใครเล่าเสมอเหมือนเรา? ให้เขาประกาศออกมา ให้เขาประกาศและแจกแจงต่อหน้าเรา ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างนับตั้งแต่เราสถาปนาประชากรเก่าแก่ของเรา และจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ให้เขาพยากรณ์ถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้น 8 อย่ากลัวเลย อย่าสั่นสะท้าน เราไม่ได้ประกาศเรื่องนี้และทำนายไว้เมื่อนานมาแล้วหรอกหรือ? เจ้าเป็นพยานของเรา มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากเราหรือ? ไม่มีเลย ไม่มีพระศิลาอื่นใดอีก เราไม่รู้จักสักองค์เดียว” 9 บรรดาผู้ที่ทำรูปเคารพก็ไร้ค่า […]

1 “พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าถึงไซรัสผู้ที่พระองค์ทรงเจิมตั้งไว้ ผู้ซึ่งทรงยึดไว้ด้วยพระหัตถ์ขวา ให้พิชิตชนชาติต่างๆ ตรงหน้า และทำลายแสนยานุภาพของเหล่ากษัตริย์ เป็นผู้เปิดประตูซึ่งอยู่ตรงหน้า เพื่อไม่ให้มีประตูใดถูกปิดไว้ 2 เราจะนำหน้าเจ้าไป และปราบภูเขาทั้งหลายให้ราบ เราจะทลายประตูทองสัมฤทธิ์ และตัดลูกกรงเหล็ก 3 เราจะยกสมบัติที่ซ่อนไว้ในความมืด ขุมทรัพย์ในที่เร้นลับให้แก่เจ้า เพื่อเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอล ผู้เรียกเจ้ามาตามชื่อของเจ้า 4 เพื่อเห็นแก่ยาโคบผู้รับใช้ของเรา อิสราเอลซึ่งเราเลือกสรรไว้ เราจึงเรียกเจ้ามาตามชื่อของเจ้า และมอบตำแหน่งอันทรงเกียรติแก่เจ้า แม้ว่าเจ้าจะไม่รู้จักเรา 5 เราคือพระยาห์เวห์ ไม่มีใครอื่น นอกจากเราแล้ว ไม่มีพระเจ้าอื่นใด เราจะทำให้เจ้าเข้มแข็งขึ้น แม้ว่าเจ้าจะไม่รู้จักเรา 6 เพื่อจากที่ดวงอาทิตย์ขึ้น จดที่ดวงอาทิตย์ตก มนุษย์จะรู้ว่าไม่มีใครอื่นนอกจากเรา เราคือพระยาห์เวห์ ไม่มีใครอื่น 7 เรากำหนดความสว่างและสร้างความมืด เรานำความเจริญและบันดาลภัยพิบัติ เรา พระยาห์เวห์ทำสิ่งทั้งปวงนี้ 8 “ฟ้าสวรรค์เบื้องบนจงหลั่งรินความชอบธรรมลงมา หมู่เมฆต่างๆ จงโปรยปรายความชอบธรรมลงมา โลกจงเปิดกว้าง ให้ความรอดผุดขึ้นมา และให้ความชอบธรรมงอกงามไปด้วยกัน เรา พระยาห์เวห์ได้สร้างสิ่งเหล่านี้ 9 “วิบัติแก่ผู้ที่โต้เถียงกับพระผู้สร้างของเขา เขาเป็นเพียงเศษหม้อดินชิ้นหนึ่งที่กองอยู่บนพื้น […]

เทพเจ้าของบาบิโลน 1 พระเบลหมอบลง พระเนโบก็ค้อมลง เทวรูปของเขาบรรทุกมาบนหลังสัตว์ เทวรูปที่ถูกแบกมานั้นหนักอึ้ง เป็นภาระแก่ผู้อ่อนระโหย 2 พระเหล่านั้นค้อมลงและหมอบลงด้วยกัน ช่วยแบ่งเบาภาระอะไรไม่ได้เลย เพราะมันเองก็ตกเป็นเชลยด้วยเหมือนกัน 3 “วงศ์วานยาโคบเอ๋ย จงฟังเรา วงศ์วานอิสราเอลทั้งปวงที่ยังเหลือรอดชีวิตอยู่ ผู้ซึ่งเราได้อุ้มชูไว้ตั้งแต่ปฏิสนธิ และฟูมฟักมาตั้งแต่เจ้าเกิด 4 จนกระทั่งเจ้าเข้าสู่วัยชราผมหงอก เราคือผู้นั้น ผู้ซึ่งจะค้ำจุนเจ้า เราได้สร้างเจ้าและจะฟูมฟักเจ้า เราจะอุ้มชูและช่วยเจ้าให้รอด 5 “เจ้าจะเปรียบเราและถือว่าเราเท่าเทียมกับผู้ใด? เจ้าจะหาผู้ใดมาเทียบเราได้? 6 มีคนเททองคำออกมาจากถุง และชั่งเงินบนตาชั่ง เขาจ้างช่างทองให้ทำเทพเจ้าขึ้นมา แล้วเขาก็หมอบกราบนมัสการเทวรูปนั้น 7 เขายกมันขึ้นบนบ่าแบกไป เขาตั้งมันไว้ประจำที่ รูปนั้นก็อยู่ที่นั่น เพราะมันขยับเขยื้อนไม่ได้ แม้มีคนสวดอ้อนวอน มันก็ไม่ตอบ มันไม่สามารถช่วยให้เขาพ้นทุกข์ได้ 8 “จงจำข้อนี้ไว้ จำฝังใจไม่ลืมเลือน จงจำใส่ใจ เจ้ากบฏทั้งหลาย 9 จงจดจำสิ่งต่างๆ แต่เดิมเมื่อนานมาแล้ว เราเป็นพระเจ้า ไม่มีพระอื่นใด เราเป็นพระเจ้า ไม่มีผู้ใดเสมอเหมือน 10 เราแจ้งอวสานตั้งแต่ตอนต้น แจ้งสิ่งที่จะเกิดขึ้นตั้งแต่ครั้งโบราณ เราลั่นวาจาไว้ว่าความมุ่งหมายของเราจะคงอยู่ […]

บาบิโลนล่มสลาย 1 “ธิดาพรหมจารีแห่งบาบิโลน จงนั่งลงคลุกฝุ่นเถิด จงนั่งลงกับพื้นโดยปราศจากบัลลังก์ ธิดาแห่งชาวบาบิโลน เจ้าจะไม่ได้รับการขนานนาม ว่าบอบบางน่าทะนุถนอมอีกต่อไป 2 จงเอาโม่หินมาโม่แป้งเถิด ปลดผ้าคลุมหน้าของเจ้าออก จงถลกกระโปรงเผยให้เห็นขา และเดินลุยน้ำไป 3 เจ้าจะเปลือยเปล่า และอัปยศอดสู เราจะแก้แค้นเจ้า จะไม่ละเว้นผู้ใดเลย” 4 พระผู้ไถ่ของเราผู้ทรงพระนามว่าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ เป็นองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล 5 “ธิดาแห่งชาวบาบิโลนเอ๋ย ไปนั่งเงียบๆ ในความมืดมนเถิด เจ้าจะไม่ได้ชื่อว่า นางพญาแห่งราชอาณาจักรทั้งหลายอีกต่อไป 6 เราโกรธเคืองประชากรของเรา และเหวี่ยงมรดกของเราทิ้ง เรามอบเขาไว้ในมือเจ้า และเจ้าก็ไม่ได้เมตตาปรานีเขา แม้แต่คนเฒ่าคนแก่ เจ้าก็บังคับให้แบกแอกหนักอึ้ง 7 เจ้ากล่าวว่า ‘ข้าจะเป็นนางพญา ตลอดไปเป็นนิตย์!’ แต่เจ้าไม่ได้พิจารณาสิ่งเหล่านี้ ไม่ได้ใคร่ครวญสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้น 8 “ฉะนั้นจงฟังเถิด เจ้าคนเสเพล ผู้เอกเขนกอยู่อย่างปลอดภัย และบอกตัวเองว่า ‘ข้านี่แหละ ไม่มีใครอื่นนอกจากข้า ข้าจะไม่มีวันเป็นม่าย หรือต้องสูญเสียลูก’ 9 ทั้งสองสิ่งนี้จะจู่โจมเจ้า ในชั่วพริบตา ภายในวันเดียว ทั้งความเป็นม่ายและการสูญเสียลูก มันจะมาถึงเจ้าเต็มขนาด […]